مبلمان اداری باز

زمانی که شرکت به صورت یک فضای غیرمحصور طراحی شده و تمامی پرسنل به صورت باز، هر یک به کار خود مشغول شده اند، فضای باز اداری ایجاد شده است .در این طراحی، مبلمان اداری باز ، میز هایی متفاوت و با ایده ای نو ساخته شده اند. همچنین در فضای اداری باز آزادی عمل کارکنان بیشتر است که در نتیجه برای حضور در قسمت های دیگر ساختمان، حس خوبی را به آنها می دهد.در بسیاری از ادارات قدیمی می بینید که کارمندها یکی یکی یا دو نفر دونفر در یک اتاق مجزا هستند و شما برای آن که کارتان راه بیفتد باید از اتاقی به اتاق دیگر بروید.

برای پیاده سازی کار گروهی و به عبارتی رسیدن به فرهنگ کار گروهی در یک سازمان ، نیازمند استفاده از یک نوع طراحی فضا ، چیدمان نفرات و همچنین استفاده از ابزار ها و لوازمی هستیم تا این موضوع محقق شود . در بسیاری از شرکت‌های امروزی (و به خصوص شرکت‌های خصوصی) می‌بینید که از چیدمان باز برای دفتر کار استفاده می شود. در این نوع سیستم اداری که از مبلمان اداری طراحی باز استفاده می کنند ، تمامی پرسنل در کنار هم به کار خود مشغولند. استفاده از میزهایی متفاوت با اشکالی خاص، آزادی عمل بیشتر کارکنان، تعداد محدود کارکنان از ویژگی‌های این سبک از فضای اداری می‌باشد. یکی از وجه تمایز آن با فضاهای اداری قدیمی نداشتن ارباب رجوع یا تعداد کم است. زیرا رفت و آمد زیاد مراجعین باعث ایجاد سر و صدا و به هم زدن نظم محیط می‌شود.

مبلمان اداری باز

هدف از طراحی سیستم های اداری شناور (سیستم های با طراحی باز)، تقسیم فضای کاری به گونه ای است که علی رغم جداسازی فعالیت ها، ارتباط فضایی در کل مجموعه به وسیله عناصر معماری از قبیل در و دیوار به طور کامل قطع نشود. در این نوع طراحی تقسیم بندی سالن و محوطه های کار به وسیله پارتیشن صورت می گیرد.

پارتیشن یا جداکننده فضا، با توجه به نوع و سبک طراحی فضا، می تواند با طرحها و متریال های متفاوت باشد. از طرفی پارتیشن، نوعی محرمیت در بخش هایی که کاری یکسان انجام می دهند، به وجود می آورد و نظم فضایی مناسبی در مجموعه ایجاد می کند. در این نوع چیدمان، مدیران هر بخش دید مناسبی به کار مجموعه دارند و فعالیت همه کارکنان را تحت کنترل خواهند داشت. از طرفی بسته به نوع فعالیتی که انجام می پذیرد، میزان محصوریت پارتیشن ها تعریف می شود. حتی برای کارمندانی که پشت میزهای یکدست و یکپارچه فعالیت می کنند، وجود پارتیشن های کوتاه جداکننده ( دیوایدر )، محدوده اختصاصی هر فرد را مشخص می کند. پارتیشن بندی یا طراحی سیستم شناور بهترین گزینه برای کنترل متراژ فضاست و از کوچک نمایی محیط داخلی جلوگیری می کند.

بالاخره طراحی باز بهتر است یا همان طراحی بسته ؟

هیچ پاسخ قطعی برای این سوال وجود ندارد چراکه اغلب بحث تنها بر روی فضای فیزیکی اداره تمرکز دارد. یک دفتر کاری به خودی خود تنها معماری و ساختمان است. چیزی که آن را متمایز می‌کند مردم و محیط اداره است. محیط اداری باز برای ایجاد تفکر رو به جلو ایجاد شده است، اما چون فقط یک شرکت دفاترش را به محیط باز تغییر داده لزوما به سازمانی مدرن و آینده‌نگر تبدیل نمی‌شود. به همین ترتیب، سازمانی با محیط اداری بسته نیز لزوما سنتی و قدیمی نیست. یک دفتر کاری استخوان‌بندی یک شرکت است که باید به فرهنگ سازمانی و محیطی صحیح متکی باشد.

مکان های مورد استفاده از مبلمان اداری باز

• در مراکز کوچک
• محیط هایی که به دلیل تعدد کامپیوتر و تجهیزات اداری حجم سیم و کابل موجود در آنها بالاست .
• استفاده بهینه از محیط
• برای شرکت های نوپا
• برای شرکت هایی که در بحث پشتیبانی و تماس با مشتری فعالت دارند.مانند رشته های it، بورس، بانک

آینده کاری تنها به ساختار اداره و مبلمان اداری آن بستگی ندارد – بلکه به تهیه کردن منابع و محیط مورد نیاز هر کارمند مربوط است تا کارشان را به نحو احسن انجام دهند. تغییر محل کاری برای این است که محیطی برای کارمندان خلق شود تا به آنها نشان داده شود چگونه و کجا می‌خواهند کار کنند. اگر کارمندی در محیط کاری بسته پربازده‌تر عمل می‌کند، پس سازمان باید این محیط را برای او ایجاد کند، و اگر کارمندی در محیط کاری باز احساس راحتی کند، سازمان باید قادر به ایجاد چنین محیطی برای او باشد. بنابراین، سوال اصلی بر سر این نیست که محیط اداری باز خوب است یا بد بلکه این است که آیا برای هر کارمندی مناسب است؟